این روزا همه خانواده یه شورو حال عجیبی دارن. دوس دارن زودتر روزا بگذره و آبان ماه برسه. راستی چقدر کش میاد این مهر ماه. اخه قراره ماه دیگه خ و ا ه ر م (اینجوری نوشتم که توی سرچ پیدا نشم ) رو بعد از 5 سال و اندی ببینم. قراره از دیار کفر راهی بشه به ا ی ر ا ن عزیزمون. خیلی خیلی دلم براش تنگ شده و مامان و بابام هم که کلاً رو ابران.

این آبجیمون (البته فقط همین یکی رو دارما) یه 6 سالی از من بزرگتره و حکم بزرگترِ ریش سیفید رو برام داره یکمی اخلاقش تنده اما دنیای مهربونیه. اونم وقتی تند میشه که به حرفش گوش ندم. کلاً همه‌اش میخواد من همه چیزم اوکی باشه. مثلاً موقع کنکورم ازش مثل *** میترسیدم که از بابا و مامانم اینقدر نمیترسم. مدام چکم میکرد از اون سر دنیا. وقتی هم که هردومون اینجا (تهران) دانشجو بودیم از اون سر تهران با کلی مشغله و درگیریهای کاری می‌اومد این سر تهران و خورد و خوراکم رو چک میکرد و لباسامو میشست و یه سری توصیه و نصیحت و برمیگشت. دوستش دارم چون میدونم خیلی در قبال من احساس مسئولیت میکنه اما گاهی از دستش دلگیر میشم چون بدجوری دعوام میکنه. منم نمیدونم چه سریه اینقدر زبون درازم در مقابلش کلامی نمیتونم حرف بزنم. شدیداً آدم رکی هست و کلاً رودرباسی تو کارش نیست. عاشق آریاست و خیلی خیلی دوستش داره با اینکه فقط یه بار دیدتش و توی مراسم ما حضور نداشته. همیشه میگه مثل داداشه براش. گاهی این رک بودنش برام خیلی آزاردهنده‌اس و اینکه نمیتونم جوابی بهش بدم منو بیشتر ناراحت میکنه. یه جورایی هنوز انگار قبول نداره من بزرگ شدم و اشتباهاتم رو گوشزد میکنه اونم گاهی خیلی تلخ و گاهی بیش از حد هوامو داره. گاهی اوقات دلم ازش میشکنه اما چون خیلی خیلی دوستش دارم از دلم بیرون میکنم. میخوام جوری باشم که این چند ماهی رو که میاد ا ی ر ا ن براش بهترین خواهر روی زمین باشم البته هستما. اما بیشتر......

الان باید برم اما در پست بعد به شیرینکاریهای خانوم همسایه‌! معروفمون خواهم پرداخت.......

رفیق نوشت: سالومه جان اگر اینجا رو میخونی باهام تماس بگیر، در دسترس نیستی چرا؟ توی فیس بوک پیغامت به دستم نرسیداااا. یا بهم زنگ بزن یا اینجا پیغام بذار یا فیس بوک.. قربانت