دریا!

بچه که بودم عاشق دریا بودم. میرفتم تا جایی که آب دریا به شکمم میرسید اونم منطقه‌ای که سالم‌سازی هم نشده بود و احتمال گرداب در هر نقطه‌ای وجود داشت. مامانم میترسید اما بابا مراقبم بود. توی آب  کیف میکردم. با دامنم ماهی‌های ریز ریز سیاه میگرفتم و میاوردم توی ساحل. اما با اتفاقی افتاد که از دریا ترسیدم. حتی تا الان هم رغبتی به دیدنش ندارم.

پدر یکی از بهترین دوستام به نام غزاله توی دریا غرق شد. روزی که غزاله اومد و با نفس نفس جلوی در خونمون و گفت که بابا داریوشش توی آب غرق شده و 3 روز بعد آب پسش زده به ساحل.آخ اونروز رو یادم نمیره... با مامانم که با مادر غزاله دوست بود دویدیم به سمت خونشون. مامانش شیون میکرد و به سختی آروم میشد.

در تمام لحظه به لحظه‌ی مراسم تدفین با غزاله بودم و دستای همو محکم گرفته بودیم. اون موقع کلاس پنجم بودم. غسالخانه هم در کنار دریا قرار داشت. اولش با غزاله رفتیم کنار دریا واستادیم. اون یه بطری آب دریا رو گرفت توی دستش و با خشم بهش گفت چرا بابا داریوشمو ازم گرفتی؟ حالا منم توی این بطری زندونیت میکنم. بعد رفتیم سمت غسالخونه و بهش گفتن برو آخرین بار باباتو ببین. مامانم نذاشت منم همراهش برم. اما از شیشه‌ی غسالخونه جسد کفن پوشش رو دیدم، و دیدم که فقط چونه‌‌ی اونو نشون زن و بچه‌هاش دادن از بس صورتش به خاطر تعفن و ورم توی آب دریا، داغون شده بود.

وقتی بابا داریوش غزاله رو دفن کردن، یه مدت بعدش غزاله و مامانش بی خبر از شهرمون رفتن طالقان. اینکه میگم بیخبر به خاطر یه سری مسایل خاصی بود... دلم برای غزاله تنگ شده. کاش اینجا رو بخونه و منو یادش بیاد و بدونه یکی هست که سالهاست به فکرشه و لحظه به لحظه بودن باهاش رو یادشه. یکی هست که دیگه هیچ وقت پاشو توی آب دریا نذاشت....

پ.ن1: گفتم غسالخونه نزدیک آب دریا و یاد یه چیزی افتادم. آریا این دفعه که رفته بودیم سر خاک مادربزرگم، گفت چه جالب دریا هم به اینجا نزدیکه. اومدم سر کارش بذارم و گفتم آخه دلیل داره عزیزم. اینجا مرده‌ها رو با آب دریا میشورن. چشماش گرد شد بچه‌ام. تازه بابام گفت آره به گردن مرده‌ها یه طناب می‌اندازن و پرت میکنند توی آب دریا و میکشوننشون بیرونبابام هیچ وقت اهل شوخی کردن نیست و همیشه جدیه، برای همین آریا شک کرد یه لحظه و این جوری شد: خلاصه اینکه پسر مردمو سر کار گذاشتیم گرچه خودش بعدها گفت که عمراً رفته‌باشه سر کار. اما من که میدووووووووووووووووووووونــــــــــــم.

پ.ن2: ماجرای خریدن همستر من با وجود موافقت آریا کنسل شد به دلیل مسایل حاشیه‌ای. چون باید حیوون آزاد باشه و شیطونی کنه، منم دوست ندارم توی خونه ولش کنم و همه‌جا رو پی‌پی‌ای کنه و اونوقت من سکته کنم و لب به هیچی نزنم. اگر حیاط داشتم یه چیزی. حالا برو به پ.ن3....

پ.ن3: از اونجایی که من عاشق حیوونا هستم، به همون خریدن دو تا دونه جوجه کوچولو راضی شدم و آریا هم به زووووووووووووووووور راضی شد. امروز میخرمشون و اسماشونم میذارم حجت و قدرت...

تا بعد.....